Ο πιο έξυπνος και οικονομικός τρόπος να εξοικονομήσεις ενέργεια!

Ένα €60 gadget που μετράει τη κάθε αυξομείωση κατανάλωσης ενέργειας, μου μείωσε το ηλεκτρικό μου - αλλά με άλλαξε σε ενεργειακό τύραννο.

Όπως όλοι μας γνωρίζουμε από μικροί, οι γονείς μας μας έλεγαν να σβήνουμε πάντα τα φώτα όταν φεύγουμε από το δωμάτιο μας. Μεγαλώνοντας στη δεκαετία του 70, συνήθως δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία στα λεγόμενα τους, γιατί και τότε οι διακοπές ρεύματος ήταν ιδιαίτερα συχνές. Εκτός αυτού, και σαν παιδί δεν γνώριζα την αξία του χρήματος. Γιατί λοιπόν να με πείραζε που θα άφηνα το φως ανοιχτό, αφού θα κόστιζε μόνο 1cent ; Και ιδίως τότε, η ιδέα της προστασίας του περιβάλλοντος ήταν αστεία.

Και αν δεν με απατάει η μνήμη μου, η ιδέα αυτή δεν μας είχε επιβληθεί.

Μέχρι το προηγούμενο μήνα, το ίδιο γινόταν και με την οικογένεια μου. Πολύ συχνά, γκρίνιαζα και αναστέναζα κάθε φορά που ανέβαινα στο πάνω όροφο του σπιτιού μας και έβρισκα όλα τα φώτα ξεχασμένα και τις ηλεκτρικές συσκευές να καίνε. Στις επόμενες μέρες, προσπάθησα να βάλω τα δυνατά μου ώστε η οικογένεια να μην ξεχνάει τίποτα ανοιχτό και να κλείνει τις συσκευές και τα φώτα. 

Στην πράξη, όμως, αποδείχθηκε ότι τελικά εγώ ήμουν ο μεγαλύτερος παραβάτης. Ποίος ήταν εκείνος που άφηνε τον υπολογιστή του ανοιχτό όλο το βράδυ ; Εγώ. Ποίος ήταν εκείνος που άφηνε το θερμοπομπό ανοιχτό ; Εγώ. Ποίος ήταν εκείνος που άφηνε τη λαμπατέρ ανοιχτό όλη μέρα ; Καλά το καταλάβατε. 

Αλλά, όλα αυτά έπρεπε να τελειώσουν. Από άνθρωπος που δεν νοιαζόταν καθόλου για τη χρήση του ηλεκτρικού του, έγινα ένας "ενεργειακός δικτάτορας", που απαιτούσε πλέον από όλη του την οικογένεια να σβήνει όλα τα φώτα, που δεν χρειάζονται, ακόμα και το πιο μικρό, αισθητό φωτισμό, όπως τα λαμπάκια των Standby (κατάσταση αναμονής), απειλώντας μάλιστα όλα τα μέλη της οικογενείας με βαριές ποινές, αν έμενε κάτι ανοιχτό από αμέλεια.

Γιατί λοιπόν αποφάσισα αυτή την μεγάλη αλλαγή ; Πώς άλλαξα, σε καθαρά ενεργειακούς όρους, από Δεν με ενδιαφέρει Μπαμπάς, σε Τύραννος Μπαμπάς ; Η ιδέα μου ήρθε όταν άρχισα να χρησιμοποιώ μια online εφαρμογή υπολογισμού κόστους του ηλεκτρικού μου. Παλιότερα, είχα μια σχετική ιδέα πως μου φεύγουν κάποια λεφτά κάθε μήνα σε κάποια εταιρία, που άλλαζε το όνομα της.

Αλλά, άρχισα να διαβάζω σχετικά με τη ραγδαία αύξηση του κόστους του λογαριασμού του ηλεκτρικού, και σε μια άσχετη στιγμή, που βρήκα λίγο χρόνο, κάθισα να υπολογίσω πόσο ρεύμα τελικά καταναλώνω, και τι πληρώνω για αυτό.

Όταν λοιπόν τελείωσα με τους υπολογισμούς μου, απλά...τρομοκρατήθηκα. Η τετραμελής οικογένεια μου κατανάλωνε 10.000 kWh το χρόνο, που αντιστοιχεί στο διπλάσιο του μέσου όρου κατανάλωσης ενέργειας ενός τυπικού νοικοκυριού. Και για αυτό, πληρώναμε γύρω στα €200 το μήνα - πάνω από €2.500 το χρόνο.

Όπως καταλαβαίνεται, κάτι τέτοιο ήταν απαράδεκτο. Αν εγώ και η σύζυγος μου εργαζόμαστε από το σπίτι, δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί σπαταλούσαμε τόσο ρεύμα. Προφανώς, θα φταίγανε τα παιδιά. Και η γυναίκα μου. Ίσως λίγο και εγώ. Κάτι όμως έπρεπε να γίνει. Και σίγουρα δεν είχε σημασία αν υποσχόμασταν να σβήνουμε τα φώτα, γιατί κατά βάση το ξεχνούσαμε ή απλά βαριόμασταν να το κάνουμε.

Η αλήθεια είναι ότι θα έπρεπε πλέον να αλλάξουμε τις κακές μας συνήθειες και το τρόπο που καταναλώναμε ρεύμα, γιατί σύμφωνα με προειδοποιήσεις του Εθνικού Γραφείου Ελέγχου (National Audit Office) το κόστος του ηλεκτρικού θα ανεβεί πολύ παραπάνω από το πληθωρισμό μέσα στα επόμενα 17 χρόνια. Και αν για παράδειγμα αυξηθεί το ηλεκτρικό κατά μέσο όρο 10% μέσα στο μήνα, και αυτό δεν μας ευαισθητοποιήσει, τότε πραγματικά δεν ξέρω τι μπορεί να μας κάνει να αλλάξουμε.

Το πρώτο πράγμα που έκανα λοιπόν, ήταν να επικοινωνήσω με το Προμηθευτή ενέργειας μας, και να ζητήσω να αλλάξουμε σε οικονομικότερη χρέωση. Όπως φάνηκε, ήμουν σε παλιά τιμολογιακή πολιτική, και ο Προμηθευτής μου πρότεινε ότι είχε πλέον πιο οικονομικά και ελκυστικά πακέτα χρεώσεων. 

Αυτό σήμαινε ότι άμεσα θα πλήρωνα λιγότερα για τη κιλοβατώρα μου, από ότι πλήρωνα μέχρι σήμερα, δηλαδή θα μειώνονταν από τα πάνω από 20cent που πλήρωνα μέχρι σήμερα σε μόλις 15 cent. Έτσι θα κέρδιζα περί τα €600 το χρόνο, αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετά.

Ήμουν αποφασισμένος - και ακόμα είμαι - ότι θα μπορούσα να μειώσω το ετήσιο μας κόστος ηλεκτρικού κάτω από τα €1200. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μειώσουμε την κατανάλωση μας κατά 1/3, και να καταναλώνουμε λιγότερα από 7.000kWh το χρόνο. 

Για αυτό αφήσαμε να μπεί στο σπίτι μας ένας μικρός κατάσκοπος, που λέγεται μετρητής ενέργειας. Ο δικός μας ονομάζεται Efergy E2, και κόστισε €79,90, αλλά υπάρχουν και άλλα παρόμοια στην αγορά.

Η εγκατάσταση τους είναι πραγματικά πανεύκολη. Απλά, κουμπώνεται τον αισθητήρα πάνω στο κεντρικό καλώδιο τροφοδοσίας ρεύματος του σπιτιού, το οποίο μέσω ενός πομπού συνδέεται ασύρματα με το μετρητή, ο οποίος σας ενημερώνει πόσο ρεύμα καταναλώνεται στιγμιαία.

Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά τρομακτικό. Με τα φώτα της κουζίνας ανοιχτά, το βραστήρα να λειτουργεί, το ψυγείο και ο καταψύκτης να βρίσκονται σε κατάσταση λειτουργίας, καίγαμε 5 κιλοβάτ ή απλά €0,75 ανά ώρα.

Έκανα τα μαθηματικά (στο κεφάλι μου, χωρίς κομπιουτεράκι, να μη καίμε και μπαταρίες) και υπολόγισα ότι με αυτό το τρόπο καταναλώναμε περίπου 44.000 κιλοβατώρες το χρόνο. Μόνο για να φτιάξουμε μια σούπα!

Κοίταξα τη σούπα, μετά τη σύζυγο, και ρώτησα αν ήξερε ότι η σούπα ήταν έτοιμη ή όχι. Σίγουρα, δεν θα μπορούσε να σβήσει το μάτι της κουζίνας ;

Παρά τις διαμαρτυρίες της, έκλεισα το μάτι και κοίταξα επίμονα το μετρητή. Ένιωσα σαν το κυβερνήτη υποβρυχίου που κοιτάει με αγωνία το βυθόμετρο να σταματήσει.

Προς χαρά μου, η ένδειξη στο μετρητή έπεσε στις 3 kWh. 

"Αλλά η σούπα δεν είναι καν ζεστή", η κα Walters γκρίνιαξε. "Μην ανησυχείς", φώναξε σαν μανιακός, κατευθυνόμενος στο διακόπτη των φώτων της κουζίνας, κλείνοντας τον, με αποτέλεσμα να πέσει απόλυτο σκοτάδι στη κουζίνα. Κοίταξα ξανά το μετρητή, που είχε πέσει κάτω από τα 2,5. Τέλεια, αλλά και ανησυχητικά παράλληλα.

Καθώς λοιπόν καθόμασταν μέσα στο σκοτάδι, ρουφώντας τη χλιαρή μας σούπα, διασκέδαζα τη γεμάτη απορία σύζυγό μου με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα νούμερα και στοιχεία. Τα φώτα μας ήταν αλογόνου, και κατανάλωναν 50 watt το καθένα. Με 10 από αυτά σχεδόν συνεχόμενα ανοιχτά, καταναλώναμε περί τα €400 σε ρεύμα το χρόνο.

Έτσι, την επόμενη μέρα, πήγα και αγόρασα 10 LED λαμπτήρες των €8 το ένα. Ακούγεται λίγο ακριβό για μια λάμπα, αλλά τα νούμερα άλλα δείχνουν, καθώς τα LED χρειάζονταν μόνο 3 watt ανά λαμπτήρα. Ακριβώς, μόνο τρία έναντι των 50!

Η διαφορά φάνηκε αμέσως στο μετρητή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι πλέον καίγαμε μόλις €23 το χρόνο για το φωτισμό της κουζίνας, έναντι των €350 και, που σπαταλούσαμε πριν.

Αυτή η νίκη μου στη κουζίνα, με ώθησε σε ένα "πόλεμο ενάντια στα watt" σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού μας. Το ψυγείο για τα ποτά στο γκαράζ - κλειστό! Ο δεύτερος καταψύκτης ; Τρώμε τα τρόφιμα που έχουμε εκεί και το κλείνουμε!

Και ας μη ξεκινήσω για το στεγνωτήριο. Αυτό και αν δε καταναλώνει εκατομμύρια watt.

Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι τελικά για εκατομμυριούχους: καταναλώνει 3,3 kWh, κάτι πολύ περισσότερο από ένα βραστήρα, Αν το χρησιμοποιούμε μόνο πέντε ώρες τη βδομάδα, η χρήση του αντιστοιχεί σε €150 το χρόνο! Έτσι, τώρα κάθε φορά που το χρησιμοποιεί η κα Walters, με ζώνουν τα φίδια. Ποιος ενδιαφέρεται αν τα μπλουζάκια είναι υγρά. 

Αλλά δεν είναι μόνο οι μεγάλες συσκευές που μας δημιουργούν τρύπα στη τσέπη μας - είναι και όλα αυτά τα λαμπάκια standby (κατάσταση αναμονής).

Έτσι τώρα, κάθε βράδυ, σαν ένα φάντασμα, "στοιχειώνω" το σπίτι, ψάχνοντας για εκείνα τα μικρά λαμπάκια που είναι ανοιχτά, όπως της τηλεόρασης, του DVD, του αποκωδικοποιητή, φορτιστές κινητών και άλλα τέτοια. Σβήνοντας τα όλα, όπως ένας τρελοεπιστήμονας που παρατηρεί το παράξενο πείραμα του, πηγαίνω έπειτα και παρατηρώ επίμονα την οθόνη του μετρητή μέχρι να πέσει η κατανάλωση του ρεύματος. 

Και όταν η γυναίκα μου πηγαίνει στο μπάνιο για να πλύνει τα δόντια της και ανάβει όλα τα φώτα του μπάνιου, επιμένω στο να της λέω να χρησιμοποιεί μόνο τη λάμπα του καθρέφτη πάνω από το νιπτήρα.

"Ναι, αλλά με κάνει να μοιάζω σαν γριά", όλο μουρμουρίζει.

"Δε με νοιάζει", της λέω. "Απλά, κοίτα τα νούμερα!"

Στο πρωινό πλέον, αντί να διαβάζω την εφημερίδα μου, γράφω τα νούμερα της κατανάλωσης της προηγούμενης ημέρας σε ένα πίνακα, και σημειώνω τι χρησιμοποιήσαμε. 

Θεωρώ ότι μια καλή μέρα κατανάλωσης είναι αυτή των 20kWh, η οποία αντιστοιχεί σε κάτι λίγο περισσότερο από €1.200 το χρόνο. Κακές ημέρες είναι εκείνες στις οποίες ξεπερνούμε τις 30kWh, που σημαίνει ότι είχαμε φιλοξενούμενους ή κάποιο ιδιαίτερο φαγητό στο φούρνο.

Σε όρους κατανάλωσης ηλεκτρικού, υπολόγισα ότι όταν έχουμε ένα φιλοξενούμενο μας στοιχίζει €0,40 ανά ημέρα, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα καλός φίλος για να το καλέσουμε ξανά.

Το καλύτερο όμως, είναι όταν φεύγουμε για Σαββατοκύριακο, που η κατανάλωση μας πέφτει στις μόλις 9kWh. Μόλις επιστρέφουμε όμως, απλά κλαίω για το πώς ο μετρητής γράφει τη μανία μας για κατανάλωση ρεύματος.

Αν και θεωρώ ότι η εκστρατεία μου είναι επιτυχής, παρατήρησα ότι οι στρατιώτες μου δεν μου είναι και τόσο πιστοί, όπως στην αρχή. Συνεχώς παραπονιούνται για πράγματα όπως ότι δεν μπορούν να γράψουν τις αγαπημένες του εκπομπές το βράδυ, γιατί απλά έχω βγάλει από τη πρίζα τη τηλεόραση, ή ότι τα κινητά τους δεν φορτίζονται. Και γιατί πρέπει να τρώμε τόσα πολλά κρύα πιάτα ; Και πότε μπορούμε να καλέσουμε φίλους ξανά ; Τις περισσότερες φορές τους λέω απλά να μην παραπονιούνται, επιστρέφοντας πίσω στη θέση μου, στο χώρο μου, που κατά ένα μυστήριο λόγο είναι πάντα ζεστός και άνετος.

Δείτε το αρχικό κείμενο στα Αγγλικά, εδώ

Πηγή : Guy Wlaters, dailymail.co.uk,